سن پترزبورگ

سن پترزبورگ در شمال غربی فدراسیون روسیه در سواحل خلیج فنلاند واقع شده و یک پنجره روسی به سمت غرب است و چهارمین شهر بزرگ اروپا به حساب می آید.

شهر شب های سفید برای دو قرن پایتخت امپراتوری روسیه و مهد انقلاب سوسیالیستی بود. این شهر تحت محاصره تلخ نازی ها قرار گرفت که 900 روز به طول انجامید و بیش از نیمی از جمعیت آن از بین رفت. نام آن با تغییر دوران سیاسی تغییر کرد، اما به عنوان یک گنجینه تمدنی و فرهنگی پایان ناپذیر باقی ماند.

مساحت آن 1439 کیلومتر مربع است. رودخانه نوا از وسط آن می گذرد و ارتفاع آن از سطح دریا در بالاترین نقطه 176 متر است. هوای آن با سرمای شدید در زمستان و سردی معتدل در تابستان مشخص می شود.

تعداد روزهای آفتابی از 62 روز در سال تجاوز نمی کند و هوا در اکثر مواقع ابری است. فصل شب های سفید از 25 می آغاز می شود و در 17 ژوئیه پایان می یابد، یعنی دوره ای که طلوع و غروب خورشید در آن به هم می رسند.

جمعیت
جمعیت این شهر بر اساس آمار سال 2014، پنج میلیون و 131 هزار نفر است که بیشتر آنها را روس ها تشکیل می دهند و پس از آن اوکراینی ها و سپس بلاروسی ها و اقلیت هایی متشکل از ارمنی ها، آذربایجانی ها، لهستانی ها و گرجی ها قرار دارند.

اقتصاد
سن پترزبورگ با بیش از 700 کارخانه و 20000 آزمایشگاه یک مرکز اقتصادی بسیار مهم در نظر گرفته می شود. این صنعت با صنایع سنگین مشخص می شود و کارخانجات شرکت های بزرگ خودروسازی در جهان را به خود جذب کرده است. تولید کلی آن در سال 2011 به 2138 تریلیون روبل رسید و شامل یک بورس مالی، نفت، اوراق بهادار و کالا و 42 بانک و 400 شرکت مالی است.

بخش ساخت و ساز آن شاهد رونق کیفی بود، زیرا حجم سرمایه گذاری در این بخش در سال 2011 به 193 میلیارد روبل رسید. این بخش شامل 69 موسسه دانشگاهی و علمی است که مهمترین آنها آکادمی باله، آکادمی هنرهای زیبا، دانشگاه دولتی و دانشگاه است. پزشکی همچنین شامل 8464 موسسه فرهنگی و ده ها سالن تئاتر می شود.

تاریخ
منابع تاریخی می گویند که یخ ها از این منطقه در روسیه 12 هزار سال پیش عقب نشینی کردند. اولین حضور دائمی ساکنان آنجا در قرن هشتم و نهم ثبت شد و در آغاز قرن نهم این مناطق به عنوان بخشی از شاهزاده بزرگ نووگورود وارد ساختار دولت روسیه شدند.

آنچه به عنوان جاده آبی شناخته می شود از آن امتداد یافته است که روسیه را در طول قرن هشتم تا سیزدهم به اسکاندیناوی، اروپای شرقی و بیزانس متصل می کرد.

این جاده‌ها حیاتی بودند، زیرا در آن دوره روسیه در جنگ‌های دائمی با سوئد بود و درگیری‌های بین امیرنشین‌های مختلف روسیه و مراکز در حال تغییر قدرت باعث شد تا در قرن پانزدهم به شاهزاده مسکو بزرگ بپیوندند. اما شکست روس ها از سوئد منجر به امضای یک پیمان صلح ناعادلانه شد که بر اساس آن مناطق حاشیه رودخانه نوا به حاکمیت سوئد منتقل شد.